Beste lezer,
Hier schrijf ik voor u, mijn ervaring van de Davis Counseling die ik vanaf september tot november 2010 gevolgd heb.

Werkomgeving

Waarom Jolien op mijn pad kwam? Al jaren liep ik te zoeken waarom ik tijdens mijn opleidingen en werkomgeving tegen bepaalde dingen en situaties aan bleef lopen en op een gegeven moment het gevoel kreeg iemand te worden van 12 ongelukken 13 ambachten. Vaak kwam ik in gesprekken in (bijna) conflict situaties terecht die ik niet wilde en niet begreep waarom ze ontstonden. Regelmatig had ik het gevoel niet begrepen te worden of de mensen om me heen niet te begrijpen. Tevens raakte ik na mate de jaren en mijn leeftijd vorderden vermoeider en uitgeput wanneer ik er een werkdag op had zitten, veel indrukken te verwerken kreeg, op bezoek ging of bezoek ontving. Mijn hoofd zat vol.

Burn-out

Twee therapieën later, een burn-out, constitioneel eczeem en vele andere vage klachten. Kwam uit de laatste hulpverlening gesprekken naar voren dat ik prikkelgevoelig ben, het verwerken van veel informatie niet optimaal verloopt en dat er raakvlakken waren met wat ze nu noemen ADD en het beelddenken. Met dit gegeven en handvaten kon ik een paar jaar vooruit. Totdat ik in mijn nieuwe baan, weer hetzelfde gevoel ontwikkelde en niet lekker in mijn vel zat.

Informatie

Met mijn zus had ik al eerder gesprekken gehad over en Matrix methode, na het lezen van informatie over deze methode werd ik nieuwsgierig. Na een avond surfen op het internet kwam ik op de site van Jolien Fokkens terecht die mij erg aansprak en de methode van Ron Davis wekte mijn interesse.
In eerste instantie schrok ik van het feit dat beelddenken in verband wordt gebracht met dyslexie. Ik reageerde waarschijnlijk net als iedere volwassene, dyslexie hoort net als bepaalde allergieën toch bij kinderen. Maar ik heb die avond Jolien een mail gestuurd, verteld wat mijn leeftijd was en of ze ook volwassenen begeleide. Jolien reageerde,  vrij snel en al snel kon ik terecht voor een intake gesprek. Het klikte en na de intake moest ik op weg naar huis even slikken. Ik ben dus een beelddenker maar wat nu en hoe nu verder. Na enige bedenktijd heb ik besloten om het traject in te gaan.

Counseling

Tijdens de counseling, hebben samen wat afgekleid, gepraat, geoefend, gelachen, zelfvertrouwen gekregen, zenuwpijn gehad. Ik ben de confrontatie aangegaan en heb sprongen vooruit gemaakt.
Uiteindelijk met het resultaat erkenning wie ik ben en dat ik geen beperking heb maar een gave.
“De gave van beelddenken”

Er is een wereld voor me opengegaan de wereld van taal. Jolien leerde mij d.m.v. kleien ontdekken wanneer ik gedesoriënteerd raak en hoe ik mijn focus vast kan houden en woordjes kan masteren, wat tijd, volgorde en orde inhoud. Thuis wordt er inmiddels dagelijks geoefend met de trigger woorden en de evenwichtoefeningen.
Eindelijk heb ik antwoord gekregen op mijn vragen waarom er dingen in mijn leven gelopen zijn zoals ze zijn gelopen, waarom er situaties zijn geweest die ik niet kon handelen of op kon lossen ondanks mijn wil, doorzettingsvermogen en onstuitbare energie.

Na de Davis Counseling twijfelde ik of ik mijn ervaringen wilde delen met anderen, ik heb de stoute schoenen aangetrokken en het op mijn werk en in mijn omgeving verteld. Mijn familie wist het inmiddels al en van hen heb ik veel steun ontvangen evenals mijn partner die met engelengeduld met mij samen oefeningen heeft gedaan en mij is blijven stimuleren. Nadat ik mijn counselingrapport heb ontvangen ga ik een afspraak maken met mijn huisarts. Tot nu toe zijn de reacties zeer positief.
Op de vraag waarom Jolien op mijn pad kwam. Misschien was het de naam de vuurtoren die mij aansprak, was het toeval of moest het gewoon zo zijn.

Mariët (41 jaar)

2014