Begeleiding van kinderen en volwassenen.
De afwisseling in mijn werk ontstaat vooral doordat ik werk met kinderen, jongeren en volwassen beelddenkers. De begeleiding van beelddenkende kinderen verschilt van die van volwassenen.
Het traject is, zeker bij jonge kinderen, vaak wat langer, omdat ze meer tijd nodig hebben om wat ze geleerd hebben ook zelf toe te passen in de praktijk.
Volwassenen hebben meestal aan één Daviscounseling genoeg om het geleerde zelf toe te passen in de praktijk.
Vandaag vertel ik iets over de volwassen beelddenker.
Ervaringen als beelddenker
Voor het gemak start ik maar met mijn eigen ervaringen als beelddenker.
Ik weet nog goed, dat ik vroeger moest helpen met afwassen. Mijn moeder waste af en ik moest afdrogen en zette dan de spullen op hun plaats. Dat lijkt heel eenvoudig, is het in principe ook, maar toch ondanks mijn intelligentie legde ik regelmatig wat op de verkeerde plaats. Tot ergernis van mijn moeder, die juist heel precies is. We snapten beide niet hoe dat kon.
Opleiding tot Davis®counselor
Na mijn opleiding tot Davis®counselor is me dat duidelijk geworden. Tijdens de opleiding word je zelf ook gecounseld, om te ervaren wat je toekomstige cliënten gaan ervaren.
Afwassen is in mijn ogen een saaie bezigheid, hoewel ik begrijp dat het noodzakelijk is. Inmiddels heb ik ervaren dat het soms zelfs ontspannen kan zijn, al hebben we nu een afwasmachine. Ook bij het uitpakken van de afwasmachine lukt het me om dingen op de verkeerde plaats te zetten. Tijdens de counseling leerde ik, dat mijn gedachten als vanzelf naar andere zaken gaan tijdens eenvoudige/saaie bezigheden. Ik leerde ook, dat het iets is dat gewoon gebeurd. Je kan gedachten niet tegenhouden, maar ze wel stoppen. Het gekke was, dat ik me daar voor de counseling totaal niet van bewust was. Zo leerde ik ook, dat als ik een boek lees woorden associaties kunnen oproepen. Ik lees gewoon door, maar door de onbewuste associaties weet ik onderaan de bladzijde niet wat ik heb gelezen. Vooral bij boeken met alleen maar feiten.
Kookboek
Een ander voorbeeld om de gevolgen daarvan duidelijk te maken. Ik houd van koken en kreeg daarom lang geleden van mijn vriendinnen een Indonesisch kookboek. Koken is zo’n bezigheid waarbij ik me als beelddenker van alles kan voorstellen. Ik proef en ruik het eten al, als ik een plaatje zie. Maar goed, in dat boek stonden dus totaal geen plaatjes! Het waren lange lappen tekst. Geen korte bondige beschrijvingen zoals je die nu vaak in kookboeken ziet. Tot op heden heb ik dus ook nog niet uit dat kookboek gekookt. Dat had twee oorzaken, in het boek stonden veel woorden waarbij ik toen nog geen beeld had en de beschrijving was saai. Net zoiets als afwassen en dan krijg je het recept dus niet gekookt. Het boek staat nu nog keurig netjes in de kast.
Interesse
Toch kan/kon ik wel dikke boeken zonder plaatjes lezen. Boeken met verhalen en die mijn interesse hadden gingen meestal een stuk beter. Voor mijn opleiding moest ik bijvoorbeeld psychologie en pedagogiek lezen. Niet echt verhalend, maar wel heel boeiend. Ik weet nog dat ik eens een boek met belastingwetten moest leren. Het is gelukt, maar pas toen ik alle oefenvragen eerst op cassettebandjes (ja, ja) had opgenomen en er naar kon luisteren als ik iets anders deed. Belastingregels hebben dan ook weinig smaak, geur en beleving. Dat laatste is bij mij inmiddels misschien iets veranderd.
Afgedwaald
Als een echte beelddenker ben ik dus nu ook helemaal afgedwaald. Ik wilde iets vertellen over de volwassen beelddenker en vertel over mijn ervaringen als jongere/jong volwassenen. Zo gaat dat nu. De beelddenkers onder de lezers zullen het herkennen. De woorddenkers misschien niet, toch hoop ik dat je nog even door wilt lezen.
Ontspannen focussen
Ik was de 30 al ruim gepasseerd toen ik tijdens de opleiding tot Davis®counselor op een ontspannen manier als beelddenker leerde focussen. En werd ik me bewust, dat ik als beelddenker om me staande te houden in de wereld van de taaldenker, alle zeilen bij zette. En was focussen iets wat ik deed met behulp van heel veel spierspanning. Het is een ongelooflijk prettige gewaarwording om te ervaren dat het ook anders kan. Op een ontspannen manier. Iets wat ik iedere beelddenker gun.
Voorkomen
Wil je als beelddenker of als werkgever van een beelddenker voorkomen dat de beelddenker opgebrand raakt, depressief wordt, een burn out krijgt, onderzoek dan eens of jij of je werknemer een beelddenker is. Het is niet te laat om wat zelfverzekerder en gemakkelijker te leven. Zelfs als je al bejaard bent is het nog fijn om te weten hoe het in je hersenen werkt. Daarom de link http://numentum.be/eigenschappen-beelddenker-op-het-werk waarmee je beelddenkers op je werk kunt herkennen.
Denkstijl
Ik denk namelijk dat het heel handig/belangrijk is om te weten welke denkstijl je voorkeur heeft. Want leren, concentreren en communiceren gaat een stuk gemakkelijker als je jouw voorkeursmanier van denken kunt gebruiken. Net zoiets als een linkshandige links laten schrijven, ook al schrijven de meeste mensen met rechts.
Nu ik weet waarom ik het bestek verkeerd opruimde en soms nog opruim, maakt me dat niet meer onzeker. Er zijn immers ergere zaken dan de lepels bij de vorken leggen. En….ik weet nu hoe ik dat kan voorkomen als het noodzakelijk is! Dit zonder overdreven spierspanning of angst.
Weten wat je voorkeur is, was voor mij stap één en leren hoe daar mee om te gaan is stap twee. Voor mij ging er een wereld open. En dat deel ik graag met u/jou.
